Een stukje ongerepte natuur, die voor een deel zijn weg neemt in Oudsbergen, meer specifiek in onze achtertuin…
Ons perceel waarop ons huis gevestigd is, heeft als groot pluspunt dat het aan de achterzijde grenst aan de A-beek. Dit was voor ons destijds één van de redenen waarom we ervoor kozen om ons hier te settelen. Een zalige plek om te wonen, bleek dan ook : water, veel groen, vogels, eekhoorns… En het rijtje is nog lang niet af want zelfs reigers en reetjes passeren zo nu en dan…
Bij het uittekenen van ons huis heeft mijn man zich dan ook grotendeels op deze prachtige natuur gericht. De achterzijde van ons huis bestaat uit bijna vooral glas (zonder verdelingen). Van binnenuit lijkt het alsof je naar een groot kunstwerk kijkt, dat telkens een ander kleurenpalet aanneemt. Dit schilderrij is echt geld waard! Het is alles behalve saai en je raakt er nooit op uitgekeken.
Elk seizoen heeft dan ook wel iets anders te bieden. Maar mijn persoonlijke favoriet is de herfst en ook wel een beetje de overgang naar de winter. Beginnend met een uitgebreid kleurenarsenaal aan geel-, rood- en bruintinten gaat het langzaam over naar absolute kaalheid, waardoor we in de plaats daarvan ruimtelijkheid krijgen… Het geeft ons weer meer inkijk in het rijk der natuur. Bovendien komt de privévijver van een verre buur helemaal in ons vizier. Vanuit mijn zetel in de woonkamer zit ik dan vaak te turen naar de avondzon en haar schittering, weerkaatsend op het water.
Ook voor onze kinderen heeft de A-beek een grote meerwaarde. Ze zijn ermee opgegroeid, zoals ze dat zeggen : als kleine kinderen speelden ze uren in en rond het water met hun rubberen botjes aan. Verjaardagsfeestjes waren steeds een schot in de roos : avontuurlijke wandelingen, schatzoektochten… door, in en langs de beek. Plezier verzekerd!
Nu ze ouder zijn, merk ik dat ze net hetzelfde doen als ik : genietend kijken naar het showspel van de natuur. Tot rust komen, tijd nemen om na te denken, ideeën opdoen, zen worden… In de examenperiodes is het tijdens pauzes steevast ‘the place to be’.
Afgelopen voorjaar hebben we een schommel geïnstalleerd aan de boom op onze vlonder aan de beek. We zitten er dikwijls beurtelings te schommelen (ja, ook mijn man en ikzelf) genietend van al het moois rondom ons… zalig!
De afgelopen jaren brengt het me tevens als interieurstylist iets bij : dikwijls is het een uitgangspunt voor mijn ontwerpen; de natuur naar binnen brengen, dat grenzeloze gevoel van binnen/buiten ervaren… Klinkt cliché, maar het is een ware inspiratiebron!
Ik hoop dan ook op nog talloze momentjes van één worden met de wonderlijke natuur aan en rond de A-beek…
SLOW DOWN EN ENJOY THE SIMPLE PLEASURES IN LIFE
Liefs
Josiane